Γεωγραφία της Νύχτας 2021

Γεωγραφία της Νύχτας 2021 Πληθώρα έργων με θέματα καφενεία, προσόψεις σπιτιών, ανθρώπινες παρουσίες μόνες ή μαζί, μέσα σε χαοτικό υπαίθριο χώρο. Και όσο για το υλικό, αυτό είναι ακρυλικά και ψηφιδωτά. Το μαλακό και το σκληρό. Η Δάφνη Αγγελίδου δουλεύει και σε αυτό το επίπεδο με αντιθετικά ζεύγη. Τίτλος της έκθεσης: «Γεωγραφία της Νύχτας», στο […]

“Η παρουσία της απουσίας”, 2013

«Η παρουσία της απουσίας» 2013 Σε τρεις ενότητες χωρίζονται σχηματικά τα έργα της Δάφνης Αγγελίδου: «αγροτικά τοπία», «αστικά τοπία» και «Διαβάσεις-Διαβάτες». Και στις τρεις υφέρπει ένας κόσμος «στοιχειωμένος». Ένας κόσμος σχεδόν υπερβατικός λόγω της πέτρινης σιωπής, κυριολεκτικής και μεταφορικής, που τον διακατέχει. Χώροι παγιωμένοι, οριστικοί και τετελεσμένοι, όσο και η στερεότητα του κυρίαρχου υλικού που […]

«Διαβάτες», Ανδρέας Ιωαννίδης, 2009

«Διαβάτες» Ανδρέας Ιωαννίδης, 2009 Όταν ο Λωτρεαμόν, στα Άσματα του Μάλντορορ, έγραφε για την ομορφιά της συνάντησης μιας ομπρέλας με μια ραπτομηχανή πάνω σε ένα ανατομικό τραπέζι,[1] μετέτρεπε αυτόματα την προβληματική του έρωτα σε προβληματική του θανάτου. Στην ομπρέλα αποδίδεται συμβολικά ανδρικό περιεχόμενο, ενώ στη ραπτομηχανή, γυναικείο. Η συνάντησή τους πάνω σε ένα ανατομικό τραπέζι […]

“Ενός λεπτού βροχή”, Ίρις Κρητικού, 2005

«Ενός λεπτού βροχή» Ίρις Κρητικού, 2005 «Αλλά πριν σταθεί, είδαμε ένα πλήθος ανθρώπους να ανοίγεται και να σκορπίζει» Ελίας Κανέτι, “Οι φωνές του Μαρρακές”, (εκδ. Libro). Εγκαταλείποντας τα εξοχικά φαιόχρωμα τοπία – τους πέτρινους ελαιώνες και τα σταροχώραφα των προηγουμένων της περιπλανήσεων, η Δάφνη Αγγελίδου εισέρχεται στον υγρό χειμώνα μιας ανώνυμης πόλης. Περιηγούμενη στις ζωγραφικές […]

“Οι διαβάσεις μου”, Δάφνη Αγγελίδου, 2005

«Οι διαβάσεις μου» Δάφνη Αγγελίδου, 2005 Τα ζωγραφικά έργα ανήκουν σε δύο ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει έργα μέτριων διαστάσεων, όπου κυριαρχούν τα σκούρα χρώματα και η αντίθεση με το κόκκινο φόντο. Εικονίζονται άνθρωποι που κρατούν μαύρες ομπρέλες και παραπέμπουν σε κινηματογραφικές σκηνές. Το αφηρημένο των σχημάτων των ενδυμασιών και των σκιών του πλήθους υπο­δηλώνει  την […]

Περιοδικό η λέξη τεύχος 156 Μάρτιος – Απρίλιος 2000

Η κρίση των εικαστικών Περιοδικό η λέξη, τχ. 156, Μάρτιος-Απρίλιος 2000 Θερισμένα χωράφια. Αλώνια μέ πέτρινη περίμε­τρο στό κατακαλόκαιρο καί σέ ώρα μεσημβρινή. Φράχτες ανάμεσα, όρφανεμένα ξερόκλαδα καί ρη­μαγμένα αγροτόσπιτα, κάπου χαμένα στόν κάμπο. Κι από μακριά, οί άνθρωποι αγκαλιά μέ τις σκιές τους. Άλλοτε πάλι τούς υποψιάζεσαι νά βαδίζουν κά­τω άπ τά σκιάδια τους […]

“Χωρογραφίες”, Δάφνη Αγγελίδου, 2000

«Χωρογραφίες» Δάφνη Αγγελίδου, 2000 Τα έργα αυτά 8α μπορούσαν να θεωρηθούν ως σπουδές χρώματος και χώρου. Από θεματική άποψη, πρόκειται για τοπία ή τμήματα τοπίων με θερισμένα χωράφια και αλώνια. Διατηρώ από τη φύση κάποια στοιχεία του χώρου: τη διάρθρωση των χρωματικών μαζών και τις φυγές του ανοιχτού ορίζοντα στο βάθος. Δεν έχω την πρόθεση […]

“Ενύπνιες πόλεις”, Μισέλ Φάις,1996

«Ενύπνιες πόλεις» Μισέλ Φάις, 1996 Ο ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΔΑΦΝΗΣ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ. Με την τελευταία της δουλειά η Δάφνη Αγγελίδου επανέρχεται στο αστικό περιβάλλον των πρώτων εκθέσεων της. Τη θέση, δηλαδή, των ερημικών τοπίων καταλαμβάνουν και πά-λι οι εγκαταλειμμένες πόλεις. Οι πόλεις που γεμίζουν το τελάρο της ζωγράφου αν και διατηρούν σαφώς μία δυτικότροπη αρχιτεκτονική γραμμή, […]

“Το Ψυχρόν της Αργύριον”, Μισέλ Φάις,1994

«Το Ψυχρόν της Αργύριον» Μισέλ Φάις, 1994 Από τον ουρανόν, Όπου τα μελανόπτερa Σύννεφα αρμενίζουν, Το ψυχρόν   της αργύριον Pίπτει η σελήνη. «Εις Θάνατον», Ε’ Ανδρέας Κάλβος. Η ΔΙΠΛΗ ΜΕΡΙΜΝΑ Τα τοπία της Δάφνης Αγγελίδου σου υποβάλλουν μια αίσθηση εσωτερικού χώρου. Αυτή η εντύ-πωση, ως ένα βαθμό, εκπορεύεται κι απ’ το σχεδόν σταθερό σκηνικό της […]

“Η σελήνη ως μοντέλο”, Έμιλυ Τσίγκου, «ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ» Απρίλιος 1994

«Η Σελήνη ως μοντέλο» Έμιλυ Τσίγκου, «Τα Νέα της Τέχνης», Απρίλιος 1994 «Φάση του φεγγαριού», ακρυλικό 80×80 cm, 1991 “Το φως και η φλόγα, κεντραρισμένα και σε υπερβολή, αποτελούν τα πιο σημαντικά στοιχεία σε ένα έργο ζωγραφικής” αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευ­ξή του ο Enzo Cucchi. Η παρατήρηση αυτή ισχύει και για μια ελληνίδα ζωγράφο, της […]